C: zaterdag 24 maart Koh Phayam

We zijn een paar dagen geleden met de trein van Trang naar Chumphon gegaan. Altijd leuk met de trein in het buitenland. We zaten tweede klas, boven onze hoofden draaiden de ventilatoren. De trein maakte een herrie van jewelste. Achter ons was de restauratie waar lekker werd gekookt en plaatjes werden gedraaid. Dat zou de NS toch ook moeten invoeren. Het was een boemel die om de paar kilometer stopte. ’s Avonds hebben we een hotel gepakt. De prijzen zijn hier een stuk lager dan in het zuiden. De dag erna zijn we met een busje naar Ranong gebracht. Marie en Jan zijn goed in reizen. Ze vinden het prachtig. Ranong is een levendig stadje met een hoop schoenenwinkels. Marie heeft een paar mierzoete glazen glittermuiltjes uit mogen kiezen. Er wonen hier veel Birmezen, dat zie je vooral aan de extreem magere gezichten en de krijtstrepen op hun gezicht.

We gaan naar Koh Phayam, in de boeken aangekondigd als een levendig eiland met witte stranden en veel snorkelplekken. Terwijl we ’s ochtends in het hotel wachten op een taxi die niet komt, besluiten we om de bus te nemen in de hoop dat we de boot nog kunnen halen. Het wordt krap, zeker omdat de bus niet harder gaat dan 40 km per uur en een flinke omweg maakt. Bezweet komen we aan bij een chaotisch haventje, waar blijkt dat het zo’n vaart niet zal lopen met het vertrek. Op de boot ontmoeten we twee Nederlanders, Steven en Marloes die al twee jaar aan het fietsen zijn, van Groningen tot hier. Ze hebben er nu 23.000 km op zitten. Ik vind het erg stoer wat ze doen. Veel fietsen, maar ook 5 maanden helpen op een school in Nepal. Nu zijn ze onderweg naar Australie waar ze ook een paar maanden gaan werken. Het is leuk om hun verhalen te horen. Als je bang bent van honden moet je niet in Turkije gaan fietsen. Ze hangen bijna aan je kuiten. Terwijl ik af en toe zin heb in een Nederlandse krant, zijn zij dat na verloop van tijd helemaal kwijt geraakt. Op het eiland aangekomen worden we met de brommer naar het resort gebracht. Het ziet er allemaal lief uit, maar de uiterst vriendelijke eigenaren zitten ons na een paar uur al iets te dicht op de huid. De hutjes zijn zo klein dat we ons opsplitsen in een mannen en een vrouwendeel. Wel heel knus, alleen met Marie in zo’n hutje. Bob haalt nog even een slechte grap met me uit. “Kijk eens wat voor kikker er net in ons huisje zat?” Hij geeft me de camera en ik ga door wat foto’s heen. Ik verwacht wat plaatjes van een bijzondere kikker en die krijg ik ook, maar opeens krijg ik een foto met een joekel van een spin, zo groot als een forse badkamertegel! Dan ben je tenminste voorbereid, denkt Bob en hij vertelt er levendig bij hoe je het beest met een teenslipper dood kunt maken en ja, dat kraakt natuurlijk wel, maar er zitten geen haren op z’n poten. Dat scheelt weer in de beleving. Jan valt languit van de trap en heeft z’n lippen tijdelijk een andere vorm gegeven. Bob wil gaan hardlopen, maar wordt achterna gezeten door honden. We komen in contact met een man die een duikschool heeft. We besluiten om 3 dagen op een boot te varen en verschillende duiken te gaan maken die erg spectaculair zijn: met haaien, zeepaardjes, schildpadden en nog meer fraais. Dat gaan we 26 maart doen.

Sinds gisteren zijn we van resort veranderd. We zitten nu in een mooie grotere bamboe bungalow aan de andere kant van het eiland. De eigenaren zijn een franse man en een thaise vrouw. Het barst hier meteen van de fransen. Er lopen hier wat meer kinderen rond en er ligt ook interessant speelgoed. Het strand is hier veel weidser en de zee geeft waanzinnige golven. Ik ga er even niet in omdat ik me heb gebrand aan de uitlaat van een brommer, maar Jan, Marie en Bob duiken er lekker in. Ik heb me best stevig gebrand aan die uitlaat, maar Gilles de eigenaar gaf me een stuk van de aloe vera plant en dat helpt waanzinnig goed. Een spaanse dame gaf me de tip om er overheen te plassen, maar dat heb ik niet geprobeerd.

B. 28 maart Koh Payam
Ik ben vandaag midden op de oceaan 40 jaar geworden tijdens ons 3 daagse liveaboard duiktrip op de Surin Islands Archeopology . Dit is de eerste keer dat ik jarig ben en denk “jeetje”. Marie en Claartje hadden mijn verjaardig voorbereid en het moest geheim blijven. Marie vond dit heel moeilijk en gisteren is ze echt ontploft.Ze kwam naar me toe en vroeg “Papa, zal ik je een geheim vertellen? Nee, doe dat maar niet Marie. Mama en ik hebben voor je verjaardig een beetje taart en een beetje vuurwerk gekocht. Na 3 dagen geheimhouding kon ze het niet meer ophouden. Daarna besefte ze dat dit niet de bedoeling was en vroeg ze mee het geheimpje weer te vergeten. Dat heb ik beloofd en vervolgens heeft ze minimaal 15 keer gevraagd of ik het geheim al vergeten was. Hetwas echt heel leuk om mee te maken.

De duiktrip was een hele goede vakantie in de vakantie. Met ongeveer 10 duikers, 3 gidsen, 5 verzorgers van de voorzieningen 3 dagen op een boot en 9 duiken. Wij hebben er wat minder gedaan om dat we om en om duiken ivm de kinderen. Een paar prachtige duiken o.a bij Richelieu Rock. Dit is de plek waar je grote Mantaroggen van 5 meter en Sharkwhales van 10 meter tegen kunt komen. Die hebben we helaas niet gezien, maar toch was het goed. Zo’n live aboard trip betekent slapen, eten, duiken, drinken, slapen, eten etc. Je wordt helemaal in de watten gelegd door de bemanning. Nog nooit zo’n goede service gehad. Vooral van Marie die na iedere duik klaar stond met een handdoekje.
De kinderen hadden het snel naar hun zin op de boot. Een beetje rondjes rennen, kleuren, TV kijken en iederen heeft wel even tijd voor ze. Vooral de familie van de kapitein met vrouw en 2 puberende dcohters (die voor één keer mee waren) konden niet van de kinderen afblijven. Je vond het prima om zijn haar te laten kammen als ie in ruil daarvoor achter het stuur mocht zitten. Marie vind het altijd fijn als anderen aan haar haren zitten.
Onze gids was Danny. Danny is een klein kaal eng mannetjes van 56 jaar, is opgegroeid in Birma, heeft 35 jaar in de US gewerkt, heeft daar 2 vrouwen versleten, is zwaar van de kerk, beweert dat ie mensen beter maakt door ze aan te raken en voor ze te bidden en is 2 maanden geleden getrouwd met een kersverse bruid van 16 jaar die niet kan lezen en schrijven. Toen Claartje vroeg of hij haar ging leren lezen, vond ie dat een goed idee. Dan kan ze de Bijbel lezen. Ik was niet echt een loveduo met Danny en ben vervolgens maar met John meegegaan. John is een braziliaanse zwitser (gevolg van een one-night stand van moeders) van 33 die al 9 jaar in Thailand rondhangt en al 5 jaar niet meer in Zwitserland is geweest. John houd vooral van bier drinken en roken en is ontzettend gezellig en creatief. Zijn drijvende bar die hij van Bamboe en touw had gemaakt en die van plek kan wisselen is door de Tsunami niet gelukt. Hij vind het fantastisch om rijstwijn te maken. Dat betekent dat je speciale rijst in een hangmat gooit, je wacht tot het gaat regenen en in het nat dat door de hangmat sijpelt zit alcohol. Dit drink je dan meteen op. Dit heeft ie ook een half jaar gedaan bij de Banana coconut bar op Koh Chang. Nu heeft ie een restaurant in Ranong dat gesloten is omdat ie een Amerikaan geslagen heeft. Met John konden we wel goed opschieten.
We zitten nu weer in het zelfde resort op Koh Payam. We doen niet zo veel en het is behoorlijk warm. Ik denk meer dan 35 graden in de middag en 30 ’s nachts. Schelpen zoeken en body boarden met Marie, boekjes lezen, naar het restaurant met Jan waar een fiets en een auto staan die hij mag lenen. Ik begin weer aan Nederland te denken en heb zin om de boel weer op te pakken. Vooral omdat ik nog niet weet wat.

C: 31 maart ’07
De boottrip was inderdaad ontzettend leuk. We hadden ook geluk met de andere duikers, het was een gezellige groep. Vanaf de boot heb ik een stevige walvis gezien, machtig gezicht. Na het duiken stond Marie ons op te wachten met een handdoek om je lekker op te warmen en in de watten te leggen. Heerlijk! Het kan soms best koud zijn onder water. Ik heb een grote sting ray gezien, prachtig koraal, mooie kleine vissen en een witte kreeft. Vast nog veel meer, maar ik weet niet hoe alle dieren heten.

We gaan over 4 dagen naar Bankok, eerst met de boot daarna pakken we de nachtbus. Dan blijven we in het hotel met zwembad en gaan ons helemaal te barsten shoppen.